Wierszyk dla dzieci do czytania i do słuchania - Cztery siostry
Matka Ziemia z ojcem Rokiem
mają córki cztery,
wszystkie piękne i dorodne,
dbają o maniery.
Ta najmłodsza, to jest Wiosna
w zielonej sukience,
bardzo miła i radosna
z pękiem kwiatów w ręce.
Druga córka, zwie się Lato,
na żółto ubrana,
uśmiechnięta i w słonecznych
promykach skąpana.
Trzecia córa – panna Jesień,
calutka w czerwieni,
zajada się owocami
i ciągle rumieni.
A najstarsza z córek – Zima,
ta w bieli gustuje,
chodzi, niczym panna młoda,
męża wypatruje.
Póki siostry były małe,
grzecznie się bawiły,
ale kiedy już wyrosły,
to zgodne nie były.
Prawie co dzień się sprzeczały
i były złośliwe.
Martwił się więc ojciec stary –
godził sprawiedliwie,
ale sił mu nie starczało
panować nad nimi,
aż mu w głowie zaświtało,
co ma z tym uczynić.
Rzekł więc do nich: Moje panny,
za karę zaśniecie
i po jednej w kolejności
budzić się będziecie.
Tak powstały pory roku.
Ojciec budzi jedną,
potem każe jej zasypiać
i budzi następną.
Najpierw Wiosna Ziemię mai,
po niej wstaje Lato,
by dokończyć siostry dzieło -
wystroić bogato.
Później Jesień po swojemu
przyrodę maluje,
gdy znużona jest swą pracą,
trochę popłakuje.
Wreszcie Zima Ziemię mrozi
ogałaca wszystko,
aby Wiosna mogła tworzyć
nowe widowisko.
Siostra siostrze nie przeszkadza,
cieszą się rodzice.
Matka Ziemia wciąż zakłada
z różnych barw spódnice.
© Barbara Śnieżek
22/23.05.2016