Wierszyk dla dzieci "Gupi wrobel" - wierszyk dla dzieci pisany w gwarze śląskiej
Na gałynzi siedzi wrobel
i filuje na doł z gory,
na dworze zima łod rana
słońce uciykło za chmury.
Musi wrobel coś wymyśleć
keby słoneczko wyjrzało,
kejby chocioż na chwileczka
uślimtany świat łogrzoło.
Myśli wrobel poł godziny
dłuży już niy wytrzimuje,
bo na dachu u somsiada
jakiś kot sie wyleguje.
Coż tam robi gizd łoszkliwy
przeca zaroz padać bydzie,
wiater wieje jak tyn gupek
mroz i zima do nas idzie.
Niy bydź kocie taki mondry
wykludza cie chnet na pola,
przegonia cie z tego dachu
bliży nieba siedzieć wola.
Możno słońce mi zaświyci
i łogrzeje moji pióra,
zrob mi miejsce ty mamlasie
wyglondosz jak zmokło kura.
A Wy bajtle co myślicie,
na co tyn kot sie szykuje,
kej mu z pyska ślina leci
tak że sie aż łoblizuje.
R.SOBIK