Wiersze dla dzieci - Nasza Babcia
Nasza Babcia kran naprawi, łata dziury,
szydełkuje i gotuje oraz smaży
najpyszniejsze na tym świecie konfitury,
ale kiedy jej zapytasz, o czym marzy,
to odpowie, że by chciała być motylem
i po łące sobie latać. Tylko tyle.
Nasza Babcia mieszka w bloku, pod ósemką,
lecz myślami ciągle fruwa ponad lasem,
więc czasami to, co w kuchni jest pod ręką,
wrzuca w auto razem z kocem i atlasem.
Nasza Babcia starym gratem mknie po szosach
i pod nosem nuci z dawnych lat szlagiery,
a wiatr tańczy sobie w babci siwych włosach
(chyba nie wie, co to dobre są maniery).
Nasza Babcia zatrzymuje się na łące.
W cieniu drzewa (bo dość mocno pali słońce)
rozpościera koc wielkości Ameryki,
co nas zmieści
oraz wszystkie smakołyki:
bułki dobrze wypieczone i sałatkę z pomidorem,
rogaliki, naleśniki, dzban herbaty truskawkowej,
grzanek stos z serową pastą, kawał domowego ciasta,
wszystko lepiej tu smakuje, skąd daleko jest do miasta.
Nasza Babcia w berka z nami gra i w karty,
opowiada najśmieszniejsze w świecie żarty,
a magicznych sztuczek chyba z tysiąc zna
i nie bywa nigdy o nic na nas zła.
Nasza Babcia chyba wróżką jest i czary
zna, bo robi rzeczy całkiem nie do wiary:
kto z nią jest, to nagle miejsca nie ma w brzuchu,
za to wielki plaster miodu na serduchu.
