Wierszyk w gwarze śląskiej - Trza sie uczyć
We parku kajś pod ławkom
młode glizdy sie spotkały,
i że miyszkały tu dycko,
bez to na miasto iś chciały.
Wczas rano ze rugzakami
obie w rajza wyruszyły,
i chocioż pustawo było
były by sie chnet straciły.
Jak tu przynś na drugo strona
kej ulica je jak rzyka,
i do tego nie wiedziały
co po drugi stronie czeko.
Ale coż to, tu som pasy
czorno-biołe malowane,
możno tyndy sie przechodzi
pytajom sie wylynkane.
Na słupie ujrzały światło
co zielonym łokiym mrugo,
ruszyły boroki z miejsca,
a droga przed nimi dłogo.
Pado jedna do tej drugi
czy idymy dali w droga,
jo sie nie znom tu za bardzo
tak że ruszyć sie niy moga.
Wielko gańba siostro moja,
nie wiym w kierym iś kieronku,
podziwej coś tu stoji
poszukomy tu ratonku.
Te szkryflani to niy dlo nich
przeca glizdy niy umiały,
ani szkryflać, ani czytać,
ło czym biydne zapomniały.
Cołki w gańbie zestarane
gibko nazot sie wrociły,
łod września pójdom do szkoły
bydom liter sie uczyły.
Renia Sobik
tłumaczenie z gwary śląskiej
trza trzeba
glizdy dżdżownice
dycko zawsze
rugzaki plecaki
tyndy tędy
wylynkane przestraszone
boroki biedne
pado mówi
wielko wielki
gańba wstyd
szkryflani pisanie
zestarane zafrasowane
gibko szybko
