Wierszyk dla dzieci - Życiodajne krople
Kiedy słońce spada z góry,
noc zakłada szatę ciemną.
Długie cienie krok wtórują,
całą drogę idąc ze mną.
Czasem włóczą się po ścianach,
lub przełamią się w połowie.
Część po ścianach z nich się słania,
druga depcze nam po nodze.
Nocą ciemną niebo płacze,
chociaż całe rozgwieżdżone.
Łzy siadają gdzie popadnie,
błyszczą smugą rozświetlone.
Gdy się dzień do życia budzi,
korzeń wchłania krople cieczy.
Część wzlatuje do obłoków,
spadną do nas w kroplach deszczu.
By świat istniał, trza się napić,
życiodajna to materia.
Być czy nie być płyny znaczą,
ten przywilej nosi Ziemia.
Aldona Latosik
25 IX 2014