Wierszyk dla dzieci - Wróbelek
Wróbel kąpiąc się w kałuży,
moczy piórka, nawet puszek.
Niepozorny ptak, nieduży,
w wodzie tapla po sam brzuszek.
Z chwilą, gdy do brzegu rusza,
skrzydełkami raźnie trzepie.
Sam wytwarza w skórze tłuszczyk,
woda z tłuszczu spływa przecież.
Ptak od świtu piosnki śpiewa,
ćwir, ćwir, ćwir, jak to wróbelek.
Przez rok cały z nami mieszka,
wygód nie trza jemu wiele.
Pod dachami pomieszkuje,
czasem znajdzie dziuplę w drzewie.
Jajka z mężem wysiadują,
dzieci karmią po połowie.
Nasion znajdą całą masę,
wiosną też owada zjedzą.
Gdy mróz trzyma marzną czasem,
chętnie przy karmniku siedzą.
Mroźny wiatr piórka rozwiewa,
wtedy chłodno jest ptaszynom.
Lubią żyć blisko człowieka,
karmmy więc je całą zimę.
Aldona Latosik
6 VI 2014
ilustr. Galeria wróbelek - Garnek