Wierszyk dla dzieci - Koleje życia
Gdy człowiek się rodzi, do życia startuje,
Jest mały golutki jak ziemia po zbiorach.
Dorosły go chroni, nim się opiekuje,
By się nie zagubił na życiowych torach.
Dorasta powoli, nabiera mądrości,
Jak czysta tablica zapełnia na nowo.
Rodzice są dumni gdy ku ich radości,
Pierwszy raz wypowie krótkie, proste słowo.
Stawia pierwsze kroki, jest go pełno wszędzie,
Ściągnie coś ze stołu, ciągle robi psoty.
Wszyscy w domu myślą jak to dalej będzie,
Tylko troszkę podrósł a już są kłopoty.
Jednak czas ucieka, do szkoły iść trzeba,
Podjąć edukację, świat zacząć poznawać.
Poznać wartość skromnej, małej kromki chleba,
By w dorosłym życiu głodu nie zaznawać.
Gdy w końcu wypłyniesz na głębokie wody,
Że ludzie to wilcy szybko się przekonasz.
Kiedy jesteś gotów, nawet strome schody,
Sprawnie i bez trudu na pewno pokonasz.
Mówi staropolskie, mądre powiedzenie,
Jaś się nie nauczył, Jan tego nie umie.
Że wiedza, nauka jest dziś w wielkiej cenie,
Dobrze jeśli człowiek szybko to zrozumie.