Wierszyk dla dzieci - Żaba i bocian
Szła sobie dróżką
żabka mała,
zielona i spłakana.
Spotkał ją bocian
z dziobem czerwonym,
żabka nań spojrzała
wzrokiem spłoszonym
i umknąć chciała.
Lecz nas długonos
rozłożył skrzydła;
nie uciekaj proszę,
żabia dieta mi zbrzydła,
teraz tylko ślimaki
w moim jadłospisie,
żaby, po prostu
znudziły mi się.
Więc opowiadaj
żabko kochana,
dlaczego idziesz
dróżką spłakana.
Żabka usiadła obok bociana,
historia jej krótka,
dwie siostry miała,
jeszcze z rana,
niestety już ich nie ma
zjedzone przez innego bociana.
Więc nie dziw się bocianie,
że jest taka spłakana,
teraz na świecie
została całkiem sama.
