Wierszyk dla dzieci - Bałaganiarz
Rudy cwaniak w swojej norze,
miał bałagan nie z tej ziemi.
Burę dostał od kolegi,
przyobiecał, że się zmieni.
Zaskoczony został dzisiaj,
gdy śnieg skrzypiał pod łapkami.
Spotkał piękną miss lisicę,
dawno już nie rozmawiali.
Chciał zaprosić koleżankę,
tylko gdzie? W norce bałagan.
Stos papierków, zbita szklanka,
wpuścić damy nie wypada.
Spojrzał w oczy lisim wzrokiem,
w mig przeprosił za brak czasu.
Wstyd mu pewnie wyszedł bokiem,
pobiegł szybko w chaszcze lasu.
Wszedł do nory, mordka pali,
trzeba coś z tym wszystkim zrobić.
Przez ten ciągły bałaganik,
gości nie mogę zaprosić.
Zmiótł ogonem dookoła,
uszykował moc frykasów.
Idąc w las, chciałby znów spotkać,
i zaprosić na kolację.
Wszedł do boru lis niecnota,
szukać pół dnia był gotowy.
Po znajomych ruszył tropach,
węszył, w którą poszła stronę.
Spotkał damę w gęstym borze,
łapką w śniegu coś skrobała.
Wszystko twarde, skute mrozem,
a tak bardzo już zgłodniała.
- Witam droga koleżanko,
dzisiaj więcej mam już czasu.
Coś na ząb jest w mojej jamce,
więc zapraszam na kolację.
- Cóż za miła propozycja,
może masz w domu mięsiste?
Otrzepała z śniegu kitę,
żeby nadać jej puszystość.
Ooo! przytulnie tu u ciebie,
w całej norce posprzątane.
Aż ochotę mam posiedzieć,
masz tak zawsze miły panie?
Przyznam tobie się, lecz z trudem,
dotąd żyłem tu w nieładzie.
Lecz przyjaciel dał mi burę,
zatem chcę mieć już przykładnie.
Kiedy w norce będzie schludnie,
wszystko znajdzie swoje miejsce.
Mieszkać będzie się przytulniej,
w czyste miejsce wrócę chętniej.
Aldona Latosik
3 XII 2013
ilustr. AntonisKalanitz
