Wierszyk dla dzieci w gwarze śląskiej - Ło czym szuszczom stromy
Minyło gorki lato,
pomału idzie jesiyń,
bronotnymi liściami
przywitoł jom piykny wrzesiyń.
Łokropnie dużo roboty
na wsiach ludziska majom,
ze pola i ze zegrody
zimioki i jabka zbiyrajom.
Kejby ich nie zabrakło
jak przidom zimowe chłody
jak sypnie śniegiym biołym
rzyki zamarznom lodym.
Jak wiycie jesiyń tyż czasym,
mo przeca swoji prawa
je szpetno i uślimtano
i to je poważno sprawa.
Choć dycki nie świyci słońce
czynścij dyszcz zimny pado,
przi taki szpetnej pogodzie
nojbardzi zdrowi wysiado.
Kajś przi fojerze mysz szaro
zmarzniyte łapki grzeje,
nie straszno ji pogoda
i z ludzi sie fest śmieje.
Jak płaczki s nieba polecom
to pudzie spać do nory,
i bydom ji sie śniły
piykne jesiynne wieczory.
A kedy prziszła zło zima
wrobelek zaklupoł do Gosi
bo boł boroczek głodny
ło trocha futru prosioł.
Widzioł że tukej dostanie
ziorka i skorki s chleba
niy bydzie sie już wiyncy
boł mrozu czy choby śniyga.
A wszystki nasze bajtle
bez cołki rok się starały
rozmańte kłoska we polu
po żniwie w rugzak zbiyrały
teraz trochę tłumaczenia:
*szuszczom szumią
*stromy drzewa
*szpetno brzydka
*uślimtano zapłakana
*boroczek biedaczek
*rozmańte różne
*futer jedzenie
*rugzak plecak
Regina Sobik
